NGAJAJARKEUN JEUNG NGAJAGRAGKEUN!


AKI BOGA TÉKAD NGAJAJARKEUN JEUNG NGAJAGRAGKEUN!

Hampura aki lain kumawani, aki ngan nepikeun ngarah teu salah harti. Ampun paralun lain hayang kapuji, aki ngajak ngoréh nu jadi misti. 

Teu kudu gujrud aki datang ti mana atawa turunan saha, aki nyaah ka urang Sunda, bangsa nu geus ampir leungit cirina, teu hayang kaciri Sundana. Sunda ngan saukur tinggal ngarana, jalmana geus robah pindah wujudna, majar éra ngaku jadi urang Sunda. Aki  datang, aki miang aya maksudna. Jang urang Sunda sayaktosna. 

Aki saparakanca bakal datang, mantuan aranjeun, lain nitah muji ka aki, atawa hayang dipuji, …..paralun teuing, puji mah mung kanggo Gusti Yang Widi Allahi Rabbi. Ulah nitah ka aki, atawa hayang nempo aki. Tuturkeun wé caritana, Carita urang Sunda, nu ajeg ngaku urang Sunda. Ayeuna geus deukeut mangsana. Iraha? dagoan wé, dagoan wé sapoe sapeuting! Da urang mah ngadagoan téh ngan sapoé jeung sapeuting.

Aki ménta hampura ka sakabéh kasepuhan tur pinisepuh, aki hayang maluruh, sugan bisa urang nyaho carita anu puguh. Sumangga ka sadayana nu nyaah ka urang Sunda, urang pagédrog maké carita, teu meunang maké rasa, urang kahareupkeun maksud mimitina, urang mimitian dina poéna, nuturkeun carita nu teu puguh ti mana asalna, aki mawa carita nu mistina, lain ngan saukur nu bisa katara. Sawaréh mawa carita nu asa enya, dumasar kana kitab nu jiga enya. Jieunan manusa nu teu kungsi aya dina kajadianana nu enya. Ngan hanjakal tarung carita sok panghayangna diaku enya. Sawaréh mawa carita ti kolot-kolotna nu enya, ngeunaan kajadian nu teu kalakonan enya, ngan hanjakal ngabéla ngan ku rasa asa enya, teu inget biwir manusa sok jauh ti enya. Sawaréh ngan saukur ngadéngé carita nu katingali enya, asa milu jeung katingali enya, keun waé carita jauh ti enya, jeung sarua hanjakal sok paenya-enya. Sawaréh nungguan nu mana nu enya, hayang maluruh karuhun pituin nu enya, ngarah bisa nyulusup kana haté nu enya, ngarah teu haben unggal poé teu nyaho nu enya. 

Sawaréh teu paduli nu mana nu enya, da geus ngarasa euweuh patali jeung 
kajadian nu enya,
jeung ngarasa euweuh untungna maliré nu enya, nu penting 
bisa hirup jadi jalma enya. Aki ngaw
akilan jalma nu ngalaman nu enya, dumasar kanu karasa, katingali, kainget nu enya, nu masih kumalendang  ngalakonan di alam dunya nu enya, ngan ukur hayang nepikeun kajadian nu enya. Hampura mun ceuk aranjeun teu enya, hampura mun teu kasawang ieu enya, hampura ulah kabawa haté nu enya, hampura mun aki mawa carita nu teu biasa enya.

Bisi aranjeun hayang leuwih telek kana diri aranjeun sorangan, aki Insya Allah bisa mantuan mapay nu ku aranjeun geus kungsi kaliwatan, sakalian nunjukeun yén kami téh lain heuheureuyan, istuning ngaléngkah satékah polah 
ngusahakeun jang nyukcruk galur ngarah bisa ngadeg deui urut Pajajaran
baheula.

Aki  saacanna ménta dihampura ka balaréa, rumasa maké basa nu garihal karasana, supaya euweuh nu ngarasa dibéda-béda, keun urang teundeun mun manggihan nu béda, urang gedékeun jeung hijikeun nu sarua, sabab urang kudu taki-taki mapag mangsa kahareupna.

Aki bungah nu euweuh papadana, geuning loba kénéh urang Sunda nu nyekel  kasundaana, éta tanaga nu lain leutik gunana, jang ngaléngkah nimukeun deui jati diri Ki Sunda nu ampir euweuh dikieuna.

Keun aki nu rék tandang bari gandang, tanding bari ginding, teu kudu ngahaja datang. Tuturkeun wé caritana, engké ogé bakal pinanggih jeung anu kuduna, tuturkeun wé caritana. Teu kudu hariwang aki bakal sabisa-bisa noong, engké ogé ngalaman nu sok rajeun ngaliwat kana pikiran, sugan jeung sugan ku Allah diijinan. Aki muji kana pikiran nu panasaran, sabab bakal metot jelema jang néangan, ngoréhan sésa-sésa nu bakal jadi cecekelan, ngarah teu kasasab ka alam kangeunahan.

Éta nu ngawakilan budak kiwari mentingkeun eusi nu pondok bari nyari, teu ngan saukur hayang kaciri, mugi pinanggih jeung jati diri. Hiber di awang-awang, boga haté nu kerep baluang, nuturkeun indung suku mapay-mapay alam anu ngambang, muga anjeun hirup mawa seungit kembang.

Aya hiji ngaran nu diudag ku sakabéh jalma di dunya, hampura aki teu wani muka anjeun boga sukma, ari teu diijinan ku nu mikabogana.

Sunda bakal pinanggih deui jeung kadigdayaan, asal urang teu poho kana wiwitan, teu miceun nu geus jadi ciri kasundaan, teu ngaleungitkeun jasa jalma nu kungsi ngagedékeun Pajajaran.

Cag sakieu heula,

Ki Ajar Sunyapada, Kandaga Sunda

Padukuhan Pakujajar – 15 Mei 2015.


No comments: